PROPOVIJEDANJE LJUBAVI
[I]
Nema mene, al' ima ljubavi moje
Vidim je u suncu i zemlji gdje nam trunu kosti.
Dovrsava se dan u njenoj zahvalnosti
Slicno muzici, slicno praznini, spokojem.
Ona ce sacuvati namjere moje i tvoje
I vaskrsnuce mrtve rodjendane po milosti.
U podnozju vjetra nemjerljiva sijen oholosti
Nestace u pepelu onih sto vise ne postoje.
U pusto srce u mrtvo vrijeme me zovi.
Minula ceznjo, da se svijet ponovi.
Ako ne saznah ljubav i uspavah svoj um.
Pa mi je prazan dan koji jos dosao nije
Ko granu koja se izduzuje u uzaludan sum
Neka me nedostojnog vjetar obavije.
Branko Miljkovic
[/i]
